COLUMN: Fraude
Door Sander Loos
Het zal de tijd van het jaar zijn. Fraude hangt in de lucht! U kent ze vast wel, die patiënten die nog even iets willen laten doen omdat hun budget bij de verzekering over 2018 nog niet op is. Vooral een endootje of een revisietje. Heb je het toch al snel over vijf- tot zeshonderd eurootjes. Toch zonde als dat in januari meteen al van je vergoeding 2019 af gaat als je nog wat over hebt over 2018.
En dus is de vraag makkelijk gesteld: “Kunt u me vast de rekening sturen, met de behandeldatum in 2018? Betaal ik hem ook meteen, prima als de behandeling pas in januari kan, maar als de rekening maar vast nu komt. In verband met de verzekering, snapt u? Of misschien kunt u de factuur wel splitsen? Een deel op december en de rest op januari?” Zo makkelijk als de vraag wordt gesteld, zo moeilijk is het antwoord. Wat doet u? Geef toe, u bent toch ook geneigd om mee te gaan in zo’n verzoek? Verzekeraars verdienen tenslotte al meer dan genoeg én… je betaalt toch al zat aan die bedrijven met dure panden en dik betaalde directeuren met grote leasebakken? Van het zuurverdiende geld van onze patiënten nota bene! En hop, daar gaat de factuur de deur uit, behandeldatum in december, behandelen doen we ergens in januari wel.
Maar denk er nog eens even goed over na. Wat vraagt die patiënt eigenlijk van u? Die patiënt vraagt u verzekeringsfraude te plegen! Dat is niet alleen onverstandig, maar ook strafbaar. En vaak hebben we het dan niet over één patiënt, maar over meerdere. Ik bedoel maar, als je één keer overstag gaat, dan ook de tweede, derde en vierde keer. Ik wil diezelfde patiënt niet aanzetten tot fraude hoor, maar waarom lichten ze niet zélf de boel op? Ik stuur mijn factuur gewoon in januari 2019 met een correcte behandeldatum. En ik houd ze heus niet tegen om dan met een beetje copy en paste de behandeldatum te veranderen om vervolgens de creatief aangepaste factuur te declareren bij de verzekering.
Maar ík doe er in elk geval niet aan mee. Want wat doe ik als de verzekering ergens in de eerste week van januari aanklopt om eens even in mijn behandelkaarten te neuzen? Of ik even de foto’s kan overleggen van de door de patiënt gedeclareerde en door mij verrichte endo? Tja, die eindfoto heb ik dan niet. Nog niet. O, en van die andere patiënt dan? En van de derde, en van de vierde? Ook niet. “Ja maar, die patiënten hebben daarom gevraagd, dat heb ik dus maar zo gedaan, dus míjn schuld is het niet.” De opsporingsambtenaar van de verzekeraar zal zijn of haar wenkbrauwen fronsen, het hoofd meewarig schudden en op fluistertoon zeggen: “Beste meneer de tandarts, ú heeft fraude gepleegd, niet de patiënt!”
En natuurlijk, helemaal mee eens, de kans dat die opsporingsambtenaar bij u op stoep staat is wel heeeeeeel klein. Maar toch, ik heb daar gewoon zin in. De kerstdagen vier ik met een schoon geweten, tenminste… op dit beperkte gebied. De rest gaat u niets aan.
Fijne dagen en een goede start van 2019. Doet u namens mij de groeten aan de opsporingsambtenaar van de verzekering?
