Verslag van het ENDO Circus, ons lustrumcongres
Door Machteld Siers
Zaterdag 11 november 2017 is het zover, het lustrumcongres van de NVvE in Theater Amsterdam. Het Endo Circus verwijst naar de nieuwe trucs en kunsten die de endodontie in elkaar snel opvolgend tempo vertoont.
We worden verwelkomd door de feestelijk uitgedoste circusartiesten en de zaal is omgetoverd tot een heuse circuspiste.
Vijlen
Het programma start met drie korte lezingen van sponsoren om de voordelen van hun vijlen te laten zien. Aansluitend heeft Andreas Braun de opdracht om deze lezingen in een kritisch daglicht te plaatsen. Er verschijnt een veelbelovende rij literatuur op het scherm. Andreas benadrukt dat het prepareren van het kanaal noodzakelijk is om het te kunnen reinigen. Het is een onderdeel van de ketting die de wortelkanaalbehandeling verbeeldt, met liefst zo weinig mogelijk zwakke schakels. Hij laat de ontwikkeling van de vijlen in de afgelopen decennia zien. Er wordt constant gesleuteld aan de vijlen: aan de vorm en de samenstelling van het materiaal waarvan ze gemaakt zijn en aan de beweging die ze maken. De ontwikkelingen moeten zorgen dat er zo min mogelijk problemen bij de vormgeving ontstaan. Welke ontwikkelingen er zullen volgen in de toekomst is onduidelijk.
De sealer
Daarna is het opnieuw tijd voor drie gesponsorde verhalen met de nadruk op de sealer. Dieuwertje de Groot-Kuin geeft hierop haar op wetenschappelijke publicaties gebaseerde gefundeerde kritiek. De voordracht is goed en enthousiast. Waarom obtureren we? We doen alles om bacteriën tegen te houden. Waarom een sealer? Ook om bacteriën tegen te houden. We willen niet dat de sealer oplost, omdat bacteriën dan weer een kans kunnen krijgen. Welke eigenschappen hebben biokeramische sealers eigenlijk? Moet een biokeramische sealer eigenlijk hechten? Geen idee, afsluiten en hechten is niet hetzelfde. Hoe reëel is het dat ze aan alle eisen voldoen? Kortom, er zijn misschien nog veel te veel onduidelijkheden om over te stappen op de nieuwe biokeramische sealer, en misschien is het vertrouwde oude nog zo gek niet.
Donald Nixdorf
Na de lunch spreekt professor Donald Nixdorf uit Minnesota over Persistent Dentoalveolar Pain disorder (PDAP) en de differentiaal diagnostiek. Pijn van niet endodontische oorsprong. Het is goed om verder te kijken dan de endodontische behandeling als zes maanden na de wortelkanaalbehandeling nog steeds sprake is van pijn. Als pijn lijkt op pijn van endodontische oorsprong, maar het dat niet is. Maar ook een goede diagnose stellen bij PDAP is moeilijk.
Battles
Als afsluiting van de dag, voordat het diner en het feest kunnen beginnen, zijn er drie battles gepland. In een heuse boksring proberen de sprekers de winst van het gevecht om de waarheid naar zich toe te trekken.
Battle 1, door Fenneke Dommering en Jenneke de Jong, gaat over het wel of niet behandelen van een door toeval ontdekte radiolucentie. Er komen verschillende situaties voorbij met een niet-pijnlijke parodontitis apicalis. De argumenten voor het wel en niet uitvoeren van de wortelkanaalbehandeling worden besproken.
Battle 2, door Carlos Aznar Portoles en Roberto Cristescu, gaat over het wel of niet minimaal invasief openen. Het is een echte battle waar geen goed of fout is door gebrek aan wetenschappelijke onderbouwing, maar het zorgt dat iedereen vast weer heel kritisch gaat nadenken over zijn of haar endodontische opening.
De laatste battle gaat tussen Michiel de Cleen en Marga Ree. Kiezen we voor een revisie van de wortelkanaalbehandeling of voor apicale chirurgie bij persisterende parodontitis apicalis? De opponenten zijn het eigenlijk volledig met elkaar eens, maar ze tonen met tot verbeelding sprekende casuïstiek hoe de keuze wordt gebaseerd op vier pijlers: de kennis uit de literatuur, klinische en röntgenologische bevindingen, de kennis en kunde van de behandelaar en niet in de laatste plaats de wens van de patiënt.
En daarna is het feest.
