COLUMN: Circuspret

Door Walter van Driel

Op ludieke wijze heeft de NVvE in Theater Amsterdam, dat voor de gelegenheid is omgebouwd tot een ENDO Circus, haar zevende lustrum gevierd. In deze feestelijke omgeving is een palet aan attracties getoond met verschillende wetenschapskunsten door jong en oud. En zoals dat gebruikelijk is in de aankondiging van een circus: vermakelijk, lachwekkend, opwindend en spannend. En waarachtig ook nog gedurfd. Immers, het circus heeft het moeilijk en kampt met tanende bezoekersaantallen. Naar het schijnt omdat de slimme wilde dieren daar hun kunsten niet meer mogen tonen.

Om toch een volle zaal te trekken, heeft de congrescommissie een briljant idee uitgevoerd door een voorprogramma neer te zetten met jong aanstormend talent, aangemoedigd door oude rotten uit het vak en ondersteund door onderzoekers uit de dentale industrie. Dit voorprogramma creëert dan een sfeer om reikhalzend uit te kijken naar het hoogtepunt van dit ENDO Circus, de Battles.

Hoe anders verliep dit circus!

De sprekers van de industrie bleken de vermakelijke en lachwekkende clowns. In de prachtige visuele acts waren hun conclusies erg leuk, ik kon er zelfs om lachen. Ik dacht zelfs terug aan een dierbare oude leermeester, in zijn tijd vergelijkbaar met het slimme wilde dier waarvoor men graag naar een circus kwam. Aan de hand van een dierexperimenteel onderzoek illustreerde hij 30 jaar geleden soortgelijke hilarische conclusies:

Bij de Oryctolagus cuniculus (konijn) wordt de relatie van de springafstand en de spierkracht van de gezamenlijke en afzonderlijke ledematen gemeten. Het konijn wordt eerst getraind in het commando Jump waarop het springt. Er worden vier groepen van 25 konijnen gevormd. Het verschil in de groepen is de volgorde van amputeren van de ledematen. Alle 100 konijnen springen met hun vier ledematen op het commando Jump 7 decimeter. Vervolgens wordt 1 ledemaat (linksvoor, rechtsvoor, linksachter of rechtsachter) geamputeerd en opnieuw de springtest uitgevoerd op het commando Jump. De afstanden worden opnieuw gemeten. Voorts het tweede ledemaat en het derde ledemaat. De springafstand lijkt voor de groepen verschillend af te nemen. Als laatste wordt in alle groepen het enig overblijvende ledemaat verwijderd en op het commando Jump zijn alle afstanden 0 decimeter. Conclusie van het onderzoek: het verwijderen van vier ledematen bij de Oryctolagus cuniculus leidt tot volledige doofheid.

En toen was daar Dieuwertje. Opwindend en spannend. Een aanstormend talent dat op heldere wijze alle ‘wetenschap van horen zeggen’ analyseerde en het publiek weer terug naar de realiteit van de praktijk bracht. De basis van de endodontie is gestoeld op academisch onderzoek en ervaring, in het meest ideale geval uitgevoerd door betrouwbare, competente en empathische tandartsen in de huispraktijk.

De knock-out viel voor mij erg vroeg in het programma, het gevecht was al beslecht, de winnaar was duidelijk. Van een battle in de ring kon geen sprake meer zijn. Ingetogen werden daar elkaars standpunten gerespecteerd, omarmd en vakkundig in een college omgezet over onderzoek, diagnostiek, indicatiestelling en behandelingsplanning. Het publiek kon tevreden met een glimlach naar huis.

En wie is de verliezer van de dag? Voor mij is dat zonder twijfel de CliniClown! Met de waarde van de verzamelde donaties zal het lachen hem zijn vergaan.